نقد و بررسى نشانه‏ ها در داستان "لکه ‏ها" از زویا پیرزاد

نشانه‏ شناسى از مباحث قابل تأمل در عرصه نقد ادبى است. منتقد ادبى، نشانه را در متن، به مثابه عنصرى معنى‏دار در نظر مى‏گیرد که بر مبناى نظام‏هاى نشانه‏شناختى‏فرهنگى قابل تأویل است. به طور کلى هدف غایى نشانه‏شناسى کشف همین تأویل‏هاى متن است. در این رویکرد که مى‏توان متن را به عنوان نظامى از نشانه‏ها دید که بازشناسى آن‏ها به خصوص در عرصه داستان مدرن، به شناسایى بهتر روایت مى‏انجامد. از پرکاربردترین انواع نشانه‏هاى داستان، نماد است. هدف از این مقاله بررسى موجز انواع نمادهاى موجود در داستان و هم‏چنین نقد عملى روایت داستان "لکه‏ها" از مجموعه طعم گس خرمالو اثر "زویا پیرزاد" با تکیه بر نمادهاى آن است. توجه به این نکته نیز ضرورى است که هدف، ارائه الگویى واحد براى همه داستان‏ها نیست؛ چه هر داستانى با توجه به چگونگى در هم بافته شدن نشانه‏هاى آن الگویى منحصر به خود دارد. این مقاله به روش کتابخانه‏اى به این نتیجه مهم دست یافت که نویسنده با استفاده آگاهانه از نمادها و نشانه‏ها در داستان خود مى‏تواند نوآورى‏هاى قابل توجهى در روایت داستان ایجاد کند.